καταλαλητό

το

η καταλαλιά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένο ουδ. τού αμάρτυρου στα άλλα γένη ρηματ. επιθ. *καταλαλη-τός (< κατα-λαλώ].